بعضی وقتها آدم درمیان جمع باز هم تنهاست - اگر بقیه دوستش داشته باشند دیگر اسمش تنهایی نیست ، نوستالجیاست واندکی حالت مازوخیستی
درباره من
وبلاگ ادوارد دستقیچی ، یک وبلاگ گروهیه که در اون چند نفر از دوستان(دوستان که چه عرض شود!!! چند تا از افراد خانواده) ادوارد ، در کنار هم دلنوشت می نویسند.
ادوارد ، روح و حس بچه گانه تمام افراد دنیاست که این حس رو بخاطر حضور پر رنگترشون در اجتماع ، میکشند.
ادوارد حسیه که که اگه بقیه افراد جامعه بفهمند تو یه سر سوزنشو داری ، اونوقت دخلت اومده.
کی می فهمی دخلت اومده؟ ... وقتی که درسته قورتت دادند؟
نه!! ... وقتی که مزه اسیدی شیره معده طرف مقابلت رو تو دهنت حس می کنی.
موسیقی وبلاگ:
لبه تاریکی
اریک کلاپتون
ادامه...
:))
شرور:
کامنت ها منتقل شد / خیلی خوشحال شد و دوسوندداشت
الی:
حتما