ادوارد دست قیچی
بعضی وقت‌ها آدم درمیان جمع باز هم تنهاست - اگر بقیه دوستش داشته باشند دیگر اسمش تنهایی نیست ، نوستالجیاست واندکی حالت مازوخیستیادوارد دست قیچی
بعضی وقت‌ها آدم درمیان جمع باز هم تنهاست - اگر بقیه دوستش داشته باشند دیگر اسمش تنهایی نیست ، نوستالجیاست واندکی حالت مازوخیستیدرباره من
وبلاگ ادوارد دست‌قیچی ، یک وبلاگ گروهیه که در اون چند نفر از دوستان(دوستان که چه عرض شود!!! چند تا از افراد خانواده) ادوارد ، در کنار هم دلنوشت می نویسند.
ادوارد ، روح و حس بچه گانه تمام افراد دنیاست که این حس رو بخاطر حضور پر رنگترشون در اجتماع ، میکشند.
ادوارد حسیه که که اگه بقیه افراد جامعه بفهمند تو یه سر سوزنشو داری ، اونوقت دخلت اومده.
کی می فهمی دخلت اومده؟ ... وقتی که درسته قورتت دادند؟
نه!! ... وقتی که مزه اسیدی شیره معده طرف مقابلت رو تو دهنت حس می کنی.
موسیقی وبلاگ:
لبه تاریکی
اریک کلاپتون
ادامه...
روزانهها
همه- آباجی خانوم و افاضاتش آباجی خانم:نمیدونم این همه گریه که داری میکنی واسه چیه ولی میدونم خیلی دلت پره وگوش دادن من به گریه هات آرومت میکنه پس گریه کن
- الهام وقتی که کشتی به خیال خود به کناره های جزیره رسیده بود . هنوز دستهای جزیره از آب بیرون بود و نفس می کشید...
- ادوارد دست قیچی آن لحضه چه آرامشی دارد وقتی زیباترین شی روی زمین را لمس می کنید.
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
بایگانی
- شهریور 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 2
- آذر 1387 1
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 1
- تیر 1387 3
- خرداد 1387 2
- فروردین 1387 2
- اسفند 1386 3
- بهمن 1386 1
- دی 1386 4
- آذر 1386 4
- آبان 1386 2
- مهر 1386 5
- شهریور 1386 2
- مرداد 1386 3
- تیر 1386 2
- خرداد 1386 7
- اردیبهشت 1386 13
آمار : 99895 بازدید
Powered by Blogsky
خدا رو شکر که سالمیم
ک:
ادی خوب شد که رابطم با "م" بهم خورد ... مگه نه؟
آدم که متعاهل باشه همه جاش گیره.
فکرشو بکن اگه ازدواج کرده بودم حالا چی می شد.
ولی بهتر ... هوم؟ ... مگه نه؟
فقط خدا کنه تا اون حد آخرش نرم.
زود تر خلاص بشیم بریم پی کارو زندگیمون.
دیگه فلج و کر و کور نشیم.
اگه دیدم میخواد خیلی اوضام بی ریخت بشه خودم تمومش می کنم.
تا حالا هم اگه صبر کردم بخاطر بابا و مامانمه که دووم آوردم.
دلم نمیاد بیش از این زجرشون بدم.
خوب شد با "م" رابطم بهم خورد.
وگرنه حالا بدبخت بودم.
اگه بخواد خیلی سر بسرم بزاره خودم تمومش می کنم.
اگه صبر کردم واسه خاطر بابا مامانه.
و الا یه تیغ ژیلت مایشه.
ادی:
سکوت.
نه خدا نکنه.
نزن این حرفو.
حرف های یک دوست مبتلا به بیماری ام.اس.
ارادتمند:
ادوارد دست‌قیچی
Edward Scissorhands
یکشنبه 22 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 11:36 ب.ظ
همون دوستت که وختی کوشولوتر بودین به هم دیگه گفته بودین توی عروسی هم کراوات میزنین دیگه؟
بعله پس چی آباجی خانم یادشه همه چیز.میدونم اول چشماش آسیب دیده بود.همون نیست که میگفتی عینک ته استکانی زده بود و تو خیلی از دیدن اون صحنه ناراحت شدی؟
خدایا شکر از این نعمت بزرگ که قدرشو نمیدونیم.
ها
خودشه
قرار بود هرکودوم برای کادوی عروسی به اون یکی به کراوات بده
دیشب گیر داده بود بیا بریم برات بخرم
خدایا شکرت